اضطراب اجتماعی چیست ؟

اختلال اضطراب اجتماعی که به آن فوبیای اجتماعی نیز گفته می شود، یک ترس طولانی مدت و طاقت فرسا از موقعیت های اجتماعی است.

این یک مشکل رایج است که معمولا در سال های نوجوانی شروع می شود. این می تواند بسیار ناراحت کننده باشد و تأثیر زیادی بر زندگی شما بگذارد. برای برخی افراد با افزایش سن بهتر می شود. اما برای بسیاری از افراد بدون درمان به خودی خود از بین نمی رود. دریافت کمک در صورت داشتن علائم مهم است. درمان هایی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت آن کمک کند.

علائم اضطراب اجتماعی

ممکن است اضطراب اجتماعی داشته باشید اگر:

• نگران فعالیت های روزمره، مانند ملاقات با غریبه ها، شروع مکالمه، صحبت کردن با تلفن، کار یا خرید باشید.
• از فعالیت های اجتماعی مانند گفتگوهای گروهی، غذا خوردن با شرکت و مهمانی ها اجتناب کنید یا نگران باشید.
• همیشه نگران انجام کاری باشید که فکر می کنید شرم آور است، مانند سرخ شدن، عرق کردن یا ناتوان به نظر رسیدن.
• وقتی دیگران در حال تماشای آن هستند انجام کارها برایتان دشوار است ، ممکن است احساس کنید همیشه تحت نظر و قضاوت هستید.
• ترس از مورد انتقاد قرار گرفتن، اجتناب از تماس چشمی یا داشتن عزت نفس پایین.
• اغلب علائمی مانند احساس بیماری، عرق کردن، لرزش یا تپش قلب (تپش قلب) دارند.
• حملات پانیک داشته باشید، که معمولاً فقط برای چند دقیقه احساس ترس و اضطراب شدید دارید.

بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی دارای مشکلات روانی دیگری مانند افسردگی، اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال هراس هستند.

چه زمانی برای اضطراب اجتماعی کمک بگیرید

اگر فکر می کنید اضطراب اجتماعی دارید، به خصوص اگر تأثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد، ایده خوبی است که به پزشک مراجعه کنید. این یک مشکل رایج است و درمان هایی وجود دارد که می تواند کمک کند.

درخواست کمک می‌تواند دشوار باشد، اما پزشک می‌داند که بسیاری از افراد با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند و سعی می‌کنند شما را راحت کنند. آنها از شما در مورد احساسات، رفتارها و علائم شما می پرسند تا در مورد اضطراب شما در موقعیت های اجتماعی بیابند.

اگر آنها فکر می کنند که شما می توانید اضطراب اجتماعی داشته باشید، شما را به یک متخصص سلامت روان معرفی می کنند تا یک ارزیابی کامل داشته باشید و در مورد درمان ها صحبت کنید.

چیزهایی که می توانید برای غلبه بر اضطراب اجتماعی امتحان کنید. خودیاری می‌تواند به کاهش اضطراب اجتماعی کمک کند و ممکن است قبل از امتحان سایر درمان‌ها، آن را اولین گام مفیدی بدانید.

نکات زیر ممکن است کمک کند:

• سعی کنید بیشتر در مورد اضطراب خود بفهمید، با فکر کردن یا نوشتن در مورد آنچه در ذهن شما می گذرد و نحوه رفتار شما در موقعیت های اجتماعی خاص، می تواند به یادداشت روزانه کمک کند.
• برخی از تکنیک های تمدد اعصاب مانند تمرینات تنفسی برای استرس را امتحان کنید
• موقعیت‌های چالش برانگیز را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید و روی احساس آرامش بیشتر با هر قسمت کار کنید
• سعی کنید به جای اینکه فقط بدترین ها را فرض کنید، بر آنچه مردم می گویند تمرکز کنید
• درباره اضطراب، ترس و وحشت و نحوه مدیریت آنها بیشتر بخوانید.
• همچنین ممکن است خواندن راهنمای خودیاری NHS برای اضطراب اجتماعی مفید باشد.

تعدادی درمان برای اضطراب اجتماعی موجود است.

درمان اضطراب اجتماعی

تعدادی درمان برای استرس های اجتماعی موجود است.

گزینه های اصلی عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT) با یک درمانگر، که به شما کمک می کند الگوهای فکری و رفتارهای منفی را شناسایی کرده و آنها را تغییر دهید. این را می توان فقط با شما و یک درمانگر، در یک گروه یا با والدین یا مراقبان خود انجام داد.

خودیاری هدایت شده، که شامل کار از طریق یک کتاب کار مبتنی بر CBT یا دوره آنلاین با پشتیبانی منظم از یک درمانگر است.

داروهای ضد افسردگی، معمولاً نوعی دارو به نام مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، مانند اسیتالوپرام یا سرترالین. اینها معمولاً برای درمان افراد زیر 15 سال استفاده نمی شوند.

CBT به طور کلی بهترین درمان در نظر گرفته می شود، اما اگر این درمان موثر نباشد یا شما نمی خواهید آن را امتحان کنید، ممکن است درمان های دیگر به شما کمک کند. برخی از افراد باید ترکیبی از درمان ها را امتحان کنند.

اضطراب اجتماعی در کودکان

اضطراب اجتماعی می تواند بر کودکان نیز تأثیر بگذارد.

علائم اضطراب اجتماعی در کودک عبارتند از:

گریه کردن یا ناراحت شدن بیشتر از حد معمول

زیاد عصبانی شدن

اجتناب از تعامل با سایر کودکان و بزرگسالان

ترس از رفتن به مدرسه یا شرکت در فعالیت های کلاسی، نمایش های مدرسه و رویدادهای اجتماعی

در مدرسه کمک نخواستن

بسیار به والدین یا مراقب خود متکی هستند

اگر نگران فرزندتان هستید با پزشک صحبت کنید. آنها از شما در مورد رفتار فرزندتان می پرسند و در مورد احساس او با آنها صحبت می کنند.

درمان‌های استرس اجتماعی در کودکان مشابه درمان‌های نوجوانان و بزرگسالان است، اگرچه معمولاً از داروها استفاده نمی‌شود.

درمان متناسب با سن کودک شما انجام می شود و اغلب شامل کمک شما می شود.

ممکن است به شما مطالب آموزشی و خودیاری داده شود تا در بین جلسات از آنها استفاده کنید.