در اولین قسمت از گفتگو های محوری با دکتر محمد ابراهیمی سوالاتی از ایشان پرسیده شده که می تواند سوال تمامی فعالین، اساتید و مشاوران در حوزه سلامت روان جامعه باشد.
سوال اول از گفتگو های محوری با دکتر محمد ابراهیم مداحی
به عنوان اولین سوال از ایشان پرسیده شد، به عنوان یک کار آفرین حوزه سلامت روان چه دیدگاهی در رابطه با اشتغال فارغ التحصیلان رشته های روانشناسی و مشاوره دارید؟ آیا آن ها می توانند با مدرک دانشگاهی در رشته تخصصی خود اشتغال یابند؟
در جواب اول از گفتگو های محوری با دکتر محمد ابراهیم مداحی آقای دکتر به نقد نظام آموزش عالی پرداختند و اظهار داشتند که نظام آموزشی ما نظام کار بسته و کاربردی نیست، چرا که حتما فارغ الحصیلان دوره دکترا نیز در طول دوره تحصیل حتی یک بیمار به صورت عملی نمی بینند تا با روش درمان بهتر آشنا شوند و فرد در این سطح باید دانش، بینش و ترانش لازم در رشته خود را داشته باشد. که اکنون اینطور نیست و زمانی فرد وارد جامعه می شود که بازار کار را نمی شناسد و مجبور به کسب اطلاعات و مهارت با هزینه های بالایی می شود که متاسفانه دوره های ارائه شده از سطح استندارد لازم برخوردار نیست.
ایشان پیشنهاد دادند که نظام روانشناسی پروانه موقت یکساله در یک حوزه تخصصی در روانشناسی و مشاوره برای فارغ التحصیلان صادر و چنانچه فرد موفق به کسب مهارت های لازم شد و تخلفی نداشت پروانه ایشان دائمی گردد تا هم کار تخصصی انجام شود و هم اشتغال صورت گیرد و هم نیاز جامعه به شکل صحیح و تخصصصی پاسخ داده شود.
سوال دوم از گفتگو های محوری با دکتر محمد ابراهیم مداحی
در دومین گفتگو های محوری از ایشان پرسیده شد که اکثریت فعالین حوزه سلامت روان از مسئولین نظام روانشناسی کشور رضایت و دلیل تاخیر در انتخابات این سازمان را نمی دانند نظر شما چیست؟
در پاسخ به دومین سوال ایشان اشاره کردند به اولین دلیل باقی ماندن مسئولین نظام روانشناسی در سمت خود می باشد که اکنون هفت سال در این حوزه مشغول هستند و ریسک برگزاری انتخابات را نمی پذیرند و توقع مدیران نظام باقی ماندن در مسئولیت است. و بنده به نوبه خود از کانال های مختلف به عدم برگزاری انتخابات اعتراض می کردم و نکته دوم اینکه دولت و مجلس باید برای این حوزه قانون و وضع نماید و مسیر استفاده از تخصص نیروهای این حوزه را فراهم کند که الان نیست. مثلا: مشاوره قبل از ازدواج را اجباری نمایند، نه مشاوره قبل از طلاق که آن هم یک کار نمایشی است.
سوال سوم از مجموعه سوالات محوری با دکتر محمد ابراهیم مداحی
در سوال بعدی از ایشان پرسیده شد که آیا در خانه برای آموزش مهارت های فردی پیش بینی لازم شده است؟
ایشان در پاسخ اشاره کردندکه به تمامی شعب خانه در کشور اعلام شده است که قانونا فعالیت درمانی نمی توانند انجام دهند، اما گفته ایم آموزش دهید تا مشکل اساسی کشور یعنی پایین بودن سطح سواد سلامت مرتفع گردد. الان سطح سواد جامعه از سلامت جسم بالاتر است و فرد برای درمان جسم می داند به کجا مراجعه کند ولی برای سلامت روان نمی داند به کجا برود؟
سوال چهارم از گفتگو های محوری با دکتر محمد ابراهیم مداحی
آیا ما می توانیم به این موضوع امید داشته باشیم که در آینده برای سلامت روان بیمه ای در نظر گرفته شود؟
در پاسخ، هنوز سلامت روان در سبد هزینه های خانواده سهمی ندارد و دولت نیز هزینه ای برای اینکار نمی کند در تمامی دنیا بین 7 تا 12 درصد از بودجه مربوط به سلامت روان است که کشور ما سه دهم از یک درصد است که این هم مربوط به بخش های روانپزشکی در بیمارستان ها می شود.
با توجه به اینکه نگاه به بیمه در کشورما این است که بیمه صنعت است و باید توجه اقتصادی داشته باشد دولت باید بیاید و تکلیف بیمه سلامت روان جامعه را بر احده بگیرد و برای این بخش بدهد.
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.